Αιχμάλωτοι πολέμου μέσα στην ίδια μας την χώρα;

Είναι γεγονός, ότι το τελευταίο διάστημα, έχουν γίνει μικρά αλλά σημαντικά βήματα από τη Νεοελληνική Πολιτεία στην προσπάθειά της για απομεσαιωνοποίηση της Νεοελληνικής κοινωνίας, τόσο στο λεγόμενο «θέμα των νέων ταυτοτήτων» στις οποίες δεν θα αναγράφεται το θρήσκευμα, όσο και στο πεδίο της θρησκευτικής ελευθερίας με το νόμο 2462 του «1997» [Άρθρο 18 Παρ. 1 και 2] όπου ρητώς αναφέρεται:

«Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας, αυτό το δικαίωμα περιλαμβάνει την ελευθερία να εκδηλώνει την θρησκεία ή την πεποίθηση του, ατομικά ή από κοινού με άλλους μέσω της λατρείας, πράξεων ιεροτελεστίας, πρακτικής και διδασκαλίας. Κανείς δεν υπόκειται σε καταναγκασμό που θα μπορούσε να παρεμποδίσει την ελευθερία ή τις πεποιθήσεις της επιλογής του.»

Ωστόσο, η φοβισμένη Νεοελληνική Πολιτεία (η οποία προσφάτως «ανάλωσε» τον τολμηρό πρώην Υπουργό κο Σταθόπουλο για να ικανοποιήσει το περί «αποζημιώσεως» αίσθημα των βυζαντινιστών), εξακολουθεί να παραμένει υπόδουλη στη οικονομικοπνευματική κλίκα των ρασοφόρων, την λεγόμενη «χριστιανορθόδοξη» Ελλαδική Εκκλησία. Η υποταγή αυτή, στην λεγομένη Ορθοδοξία όχι μόνο καθιστά οπισθοδρομική, αφερέγγυα και αναχρονιστική θεσμικά την Πολιτεία, αλλά κατ’ουσίαν της υπαγορεύει μεταξύ των άλλων και την εχθρική αντιμετώπιση των Ελλήνων Εθνικών κατά το θρήσκευμα πολιτών από τους φορείς και τους διάφορους λειτουργούς του Κράτους. Διότι μπορεί μεν ο ως άνω νόμος για την θρησκευτική ελευθερία να υφίσταται επί χάρτου και μόνον σε θεωρητικό επίπεδο, ωστόσο στην καθημερινή πρακτική ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΑΙ απροκάλυπτα από τους περισσότερους λειτουργούς του Κράτους. Ποιος λ.χ. θα μπορέσει να διαφυλάξει μεθαύριο την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των παιδιών μας στο σχολείο, όταν σεβόμενοι ως γονείς την αυτοδιάθεση του χαρακτήρα τους, και την έμφυτη ικανότητα τους να διαμορφώνουν εν ελευθερία την συνείδησή τους, τα έχουμε προφυλάξει από το χριστιανικό φασιστικό νηπιοβαπτισμό, ποιος, επαναλαμβάνουμε, θα μπορέσει να τα προφυλάξει από δασκάλους οι οποίοι, σκεπτόμενοι διαστρεβλωτικά και μισαλλόδοξα δηλ. «χριστιανορθόδοξα», τα θεωρούν όντα κατωτέρας ποιότητος και τα στιγματίζουν στα μάτια των υπόλοιπων παιδιών ως… «αβάπτιστα» (με καταστροφικές για τον παιδικό ψυχισμό συνέπειες);

Εμείς, ως Εθνικοί και έχοντας επιλέξει τον θρησκευτικό δρόμο ο οποίος συμβαδίζει και αξιοποιεί της ανθρώπινη αξιοπρέπεια, γνωρίζουμε βεβαίως πώς να υπερασπισθούμε, ακόμη και δια της δικαστικής οδού αν χρειασθεί, το δικαίωμα μας να υπάρχουμε και να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σεβόμενοι την ελευθερία της συνειδήσεως τους. Όμως, το χειρότερο σ΄ αυτή την περίπτωση θα έχει ήδη συμβεί για τις εύπλαστες παιδικές ψυχές, και αυτό παρά τους υπάρχοντες νόμους που υπόσχονται μόνο χωρίς να μπορούν να εγγυηθούν έστω και στο ελάχιστο την πραγματική θρησκευτική ελευθερία. Το δειλό βήμα που έγινε με την απάλειψη του θρησκεύματος από τις ταυτότητες (και κόστισε τον διακριτικό αποκεφαλισμό του κου Σταθόπουλου), θα πρέπει να το ακολουθήσει το άλμα της πλήρους απαλείψεως του θρησκεύματος από ΟΛΑ τα δημόσια έγγραφα (που ακόμη ΔΕΝ έχει γίνει, αλλά έχει αντιθέτως παραπεμφθεί στις… Ελληνικές καλένδες).

Αυτή η εμφανής πλήρης ανικανότητα του Κράτους να εγγυηθεί την θρησκευτική ελευθερία των πολιτών του, δεν είναι αγνώστου προελεύσεως μα ούτε και αγνώστου κατευθύνσεως. Η προέλευσή της εστιάζεται στην κατάπτυστη και μεσαιωνική διαπλοκή της βυζαντινής Εκκλησίας με το Νεοελληνικό Κράτος, τόσο σε οικονομικό όσο και σε θεσμικό επίπεδο, η δε κατεύθυνσή της «δείχνει» προς ΟΛΟΥΣ τους ετεροδόξους. Ωστόσο δεν θα μπορέσουμε ν΄ αρνηθούμε τον πειρασμό να μαντέψουμε ότι ο ουσιαστικός στόχος βρίσκεται πλέον σ΄ αυτό που έχει κατεξοχήν πανικοβάλλει την Ελλαδική Ορθοδοξία, δηλαδή το έντονο και διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον των Νεοελλήνων για την Εθνική, Πατρογονική μας Θρησκεία, για την αναβίωση των ιεροπραξιών μας και την επαναλειτουργία των Ιερών μας.

Η δική μας εκτίμηση είναι ότι το Κράτος δέχθηκε απλώς «σιωπηρά» τον προαναφερθέντα νόμο, με αποκλειστικό κίνητρο την αποφυγή κάποιας ενδεχομένης πολλαπλής καταδίκης της χώρας μας στο ευρωπαϊκό συμβούλιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για να μπορεί να τον επιδεικνύει ως υποτιθέμενο άλλοθι ότι τάχα στη χώρα της… Ορθοδοξίας και του Ευρωταλιμπανισμού επικρατεί «ανεξιθρησκία». Είναι πασιφανές πλέον ότι αυτό το, σχεδόν ή πλήρως, υπόδουλο στην «Ορθοδοξία» Κράτος, δεν μπορεί και δεν θέλει να εγγυηθεί την εφαρμογή των νόμων που το ίδιο ψηφίζει, για να μπορεί να τους παραβιάζει συστηματικά και κατ΄ εξακολούθηση. Όπως συστηματικά και κατ΄ εξακολούθηση τους παραβιάζει με την περιβόητη «Επιτροπή Παρακολουθήσεως των Αιρέσεων» ως… τακτικό κλιμάκιο της Ε.Υ.Π. (!!!) όπου συμμετέχουν κανονικά οι ρασοφόροι, καθώς και με την ένοχη σιωπή που έχει δείξει η Πολιτεία στην ΠΑΡΑΝΟΜΗ «Επιτροπή» που έχει σχηματισθεί με πρωτοβουλία της Εκκλησίας (όπου δηλαδή η τελευταία οργανώνει ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ πολιτών, αλλά και πιθανά προβοκαρίσματα) με σκοπό την παρακολούθηση (!!!) των εθνικών θρησκευτών, «εν όψει της Ολυμπιάδος του 2004 και της εξάρσεως της νεοειδωλολατρίας», όπως επίσης και με τη νεοσύστατη (;) «Θρησκευτική Υπηρεσία της Ελ.Ασ.» (!!!) διευθυντής της οποίας δηλώνει ο… αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Κιούλος. Ο σκοπός όλων αυτών των επιτροπών είναι προφανής: θέλουν να τρομοκρατήσουν τους απλούς, μέσους πολίτες (ιδίως τους νέους) στην προσπάθειά τους να γνωρίσουν τους Εθνικούς και να ασπασθούν τα Πάτρια Νομιζόμενα, όπως και θέλουν να εξασφαλίσουν διαιώνιση της ατιμωρησίας τους στην βρωμερή επιχείρησή τους να συκοφαντούν και να λασπολογούν συστηματικά ενάντια στην Εθνική μας Θρησκεία.

Η θέση της περιφήμου «Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα» ποια είναι άραγε για όλες αυτές τις επιτροπές των μεσαιωνιστών δυναστών αυτού του τόπου; (ταυτοχρόνως με την έκδοση του ανά χείρας τεύχους, εστάλη και μια συστημένη επιστολή προς την «Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα» για να μας γνωστοποιήσει ποια είναι η θέση της. Τυχόν απάντησή της θα δημοσιευθεί σε επόμενο τεύχος μας). Αν η συντεταγμένη Πολιτεία θέλει να είναι συνεπής προς τους νόμους ΠΟΥ Η ΙΔΙΑ ΨΗΦΙΖΕΙ, αλλά, πολύ περισσότερο, αν θέλει να αποτελεί τον πραγματικό εγγυητή της τηρήσεως της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σε μία ευνομούμενη κοινωνία, οφείλει όχι μόνο να καταργήσει τις εν λόγω παράνομες «Επιτροπές», αλλά και να προχωρήσει με τολμηρά βήματα στην ολοκληρωτική απομεσαιωνοποίηση της χώρας μας, επιταχύνοντας τους ρυθμούς αλλαγής του Συντάγματος στο οποίο θα πρέπει να περιλαμβάνεται στο πολύ άμεσο μέλλον ο πλήρης και αμετάκλητος διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους, τόσο σε οικονομικό επίπεδο, όσο και θεσμικό. Για να πάψουνε πλέον οι Έλληνες Εθνικοί να είναι αιχμάλωτοι και όμηροι μέσα στην ίδια τους τη χώρα, και πολιτικοί κρατούμενοι ενός συστήματος που έχει υπό την κατοχή του την Ελλάδα εδώ και 16 αιώνες. Αν δεν το πράξει εγκαίρως η Πολιτεία, τότε επιλέγει τον όχι και τόσο σίγουρο δρόμο της συνέχειας της διαπλοκής με το πηχτό πνευματικό σκοτάδι της «Ορθοδοξίας», και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα παρασυρθεί από την για την ώρα «κρατούσα» (άκουσον, άκουσον…) Θρησκεία στην θορυβώδη κατρακύλα της καταρρεύσεώς της.

Όσο για την περιβόητη «Ορθοδοξία» θα πρέπει επιτέλους να το χωνέψουν οι ρασοφόροι και οι συν αυτοίς πάμπολλοι παρατρεχάμενοι (οι άπειρες παρακρατικές, παρακοινωνικές και παραοικονομικές συμμορίες των χριστιανών) ότι από δω και στο εξής θα πρέπει να μάθουν να συμβιώνουν και ν΄ ανέχονται τους Εθνικούς, όπως και να σέβονται τις ιεροπραξίες μας και τους ιερούς μας χώρους. Αν θέλουν δε να φανούν προετοιμασμένοι για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται, καλά θα κάνουν να ξεκινήσουν από τώρα ένα πρόγραμμα εγκαίρου και σεμνής απομακρύνσεως όλων των «εκκλησακιών» και των συναφών οίκων υποδοχής του Ισραηλίτη Θεού τους, απ΄ όλους τους «αρχαιολογικούς» χώρους της Ελλάδος αλλά και εν γένει από όλους τους ιερούς μας τόπους. Ο (παντελώς άγνωστος σε εσάς «σεβασμιότατοι») θρησκευτικός σεβασμός, εκτός μυρίων όσων άλλων παραχωρήσεών σας, προαπαιτεί και το οι ιεροί τόποι των Ελλήνων να είναι αμόλυντοι από την πνευματοκτόνο ασθένεια της ψυχής σας και από τις σκοτεινές, θανατολάγνες και λειψανολατρευτικές πρακτικές σας. Για να κατανοήσετε δε το μέγεθος της ασέβειάς σας συλλογιστείτε τα εξής: πως θα σας φαινότανε εσάς αν οικοδομούσαμε, κοσμούσαμε με αγάλματα και λειτουργούσαμε Ναούς του Απόλλωνος, του Πανός, του Διονύσου και των Νυμφών επάνω στα πάμπολλα ανά την ελληνική επικράτεια μοναστήρια σας ;

Προπονήστε λοιπόν τους εαυτούς σας στην ιδέα της απομακρύνσεως της μολυσματικής σας ασεβείας από τους ιερούς μας τόπους, αν θέλετε να είστε έτοιμοι στις εποχές που έρχονται. Όμως μια και έφτασε η κουβέντα μας μέχρι τα «άντρα της ραστώνης» σας, μπορείτε να συνεχίσετε να παρασιτείτε έγκλειστοι μέσα σ΄ αυτά, στομωμένοι από τα ψυχοφάρμακα μέχρι να τελειώσουν οι κοινοτικές επιχορηγήσεις των τρις, όπως και μπορείτε να συνεχίζετε ν΄ αποκοιμίζετε τον εαυτό σας μπερδεύοντας τον Ιαχωβά με την φαρμακευτική αγωγή που σας χορηγούν. Θα πρέπει όμως κάποτε και να φτιάξετε με δικά σας έξοδα, γιατί δεν το φτιάξατε παρά τα όσα τρις έχετε καταβροχθίσει, μνημείο έμπρακτης συγνώμης προς στους Έλληνες Εθνικούς, στο οποίο θ΄ αναγράφεται εγχάρακτα ο κατάλογος με τα φρικτά εγκλήματα που διέπραξαν οι ομόθρησκοί σας «αθλητές» του «ασκητισμού» κατά των θρησκευτών της Ολύμπιου Λατρείας, στο όρος Άθω και αλλού. Αποδεικνύοντας εμπράκτως ότι όχι μόνο η ανεξιθρησκία συμβαδίζει με την ιστορική μνήμη και την αλήθεια, αλλά και ότι δεν κάνετε πλάκα διδάσκοντας τους αφελείς περί τάχα της συγχωρέσεως και τη μετανοίας που «εκπροσωπεί» η «ορθή και μόνη αληθής» Θρησκεία σας.

Ας μη λησμονεί τέλος η λεγομένη «Ορθοδοξία», ότι τυγχάνει απλώς ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΗ σε τούτα τα χώματα, συνεπώς οφείλει να προσεύχεται νυχθημερόν στον Ξένιο Δία και να τον ευχαριστεί ολοψύχως που η λατρεία του εισήγαγε τον σεβασμό στους φιλοξενούμενους. Ακόμη και στους αθλίους. Διότι η περιβόητη «Ορθοδοξία» καταλεηλάτησε τον τόπο μας, κατέσφαξε τους προγόνους μας και έκλεψε τη μνήμη και τ΄ όνομά μας. Επιστρέψαμε όμως («έχουν οι καιροί γυρίσματα…» που λέει και ο λαός) και γυρεύουμε πίσω τα όσα ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙ μας ανήκουν, αμόλυντα, μέσα στο αστραποβόλο πάλλευκο της ολότητάς τους. Μεγάλο το θράσος τους να μας υποχρεώσουν να δεχθούμε το να είμαστε αιχμάλωτοι πολέμου μέσα στην ίδια μας την πατρίδα. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Δεν θα γίνει ποτέ από την πλευρά μας η ελάχιστη έστω υποχώρηση στο δικαίωμα να υπάρχουμε. Καμιά υποχώρηση στην υπεράσπιση της Αρχαίας Ψυχής.

Πόλη της ΑΘΗΝΑΣ περιοδικό Διιπετές, Γαμηλιών-Ανθεστηριών του «2002» σύμφωνα με την χρονολόγηση των κατακτητών